gry

http://www.gry.pl/gra/Horse-Eventing.html

http://www.gry.pl/gra/Horse-Jumping-2.html

http://www.gry.jeja.pl/84,wyscigi-konne.html

http://www.wyspagier.pl/gry/gry-sportowe/wyscigi_konne.html

http://gry-online.poszkole.pl/gra/zagraj,Steeplechase,108448,1,1.html

rasy koni;shire

Shire

Koń zimnokrwisty pochodzący z Wielkiej Brytanii. Jedna z najcięższych i największych ras koni. Uważany jest za potomka średniowiecznego konia angielskiego rycerskiego. Ma również domieszkę krwi ciężkich koni flandryjskich i karych koni fryzyjskich. Aktualną nazwę koń zyskał dopiero w 1804 roku, wcześniej nazywano go packington blind horse. Nazwa shire wywodzi się od hrabstw w Anglii Środkowej, gdzie ten koń był hodowany.

Charakteryzują go piękne szczotki przy kopytach. Są najczęściej białe i dlatego wymagają dokładnej pielegnacji. Shire to konie bardzo wysokie. W kłębie mogą osiągać nawet 180 cm. Z podniesioną głową mogą mieć nawet ponad dwa metry. Jest bardzo ciężki, może ważyć ponad 1200 kg. Shire jest silnie umięśniony, głowę ma średniej wielkości, szerokie czoło, małe uszy i duże oczy. Ma długą i ładnie wygiętą szyję. Jego ogon jest krótki, za to bardzo gęsty. Najczęściej spotykane umaszczenia to skarogniada, gniada,. Zaś najbardziej cenione są kare. Siwe zdarzają się bardzo rzadko.

Shire jest znakomitym koniem pociągowym. Potrafi pociągnąć ciężar przekraczający nawet 5 ton. Najczęściej używany jest do pokazów.

rasy koni; Quarter Horse

Quarter Horse

Rasa konia gorącokrwistego. Rasa ta powstała z mieszaniny krwi inportowanych z Anglii oraz hiszpańskich. Nazwę zawdzięcza wyścigom na ćwierć mili organizowanym na ulicach osad. Quarter Horse to koń bardzo umięśniony. Ma delikatną głowę, duże uszy i oczy. Łopatki długie, szyja prosta, grzywa skąpa. Zad ma ścięty obficie umięśniony. Ogon ma nisko osadzony, kopyta zaś małe bez szczotek. Konie tej rasy osiągają w kłębie do 160 cm. Sierść mają kasztanowatą, gniadą, rzadko siwą. Rasa ta jest zwrotna, spokojna. Konie te nadają sie do wyścigów, jak i do jazdy rekreacyjnej.

rasy koni;koń pinto

Pinto

Konie Pinto nie są rasą w pełnym tego słowa znaczeniu, a raczej są populacją koni. Nie mają określonego wzorca wzrostu, wagi, wyglądu czy przeznaczenia użytkowego. Konie te łączy jedna wspólna cecha srokata maść. Tylko w USA uważane są za odrębną rasę. Są potomkami ras hiszpańskich. Osiągają wysokość od 130 do 170 cm w kłębie. Mogą być zatem kucykami bądź wierzchowcami. Są lekkie, doskonale nadają się do jazdy sportowej. Te cięższe są idealne do zaprzęgów. Mają niezbyt bujne grzywy i ogony, harmonijną budowę ciała, mocny grzbiet, muskularny zad. Możemy wyróżnić trzy typy umaszczenia:

Tobiano- krawędzie plam jasnych oraz ciemnych są gładkie, plamy białe przecinają linię kłody.

Overo- plamy białe są na zadzie, bokach i szyi, ale nie przecinają linii kłody.

Tovero- to połączenie dwóch powyższych typów

rasy koni;koń perszeron

Perszeron

Koń zimnokrwisty wywodzący się z Francji. Uważane są za największe i najcięższe konie na świecie. Mają nie mniej niż 162 cm w kłębie, ogiery natomiast minimum 170 cm. Maja małą głowę i duże oczy. Szyja jest długa i pięknie wygięta. Kończyny tylne są silne i muskularne. Kopyta o twardym rogu. Grzywę mają gęstą i falistą. Ogon nie jest obcinany, często wiąże się go w supeł, aby nie przeszkadzał. Najczęstsze umaszczenie to siwe i kare, takie jest najbardziej pożądane, ale dopuszczalne są też gniade, kasztanowate i dereszowate. Perszeron to koń łagodny, ale z temperamentem. Ruchliwy, aktywny, chętny do pracy. Łatwo i szybko się uczy. Jest koniem pociągowym, nadaje sie do każdej pracy. Obecnie często wykorzystuje się je w paradach i pokazach.

rasy koni;koń wielkopolski

Koń wielkopolski

Jest to rasa wyhodowana w Polsce. Głównym ośrodkiem hodowli tego konia, była stadnina Stado Ogierów w Sierakowie założona w 1829 roku, obecnie zlikwidowana. Rasa konia wielkopolskiego powstała z krzyżówek miejscowych koni z końmi ras zagranicznych. . W latach 20. i 30. XX wieku rasę krzyżowano z końmi arabskimi oraz pełnej krwi angielskiej. Rasa koni otrzymana w ten sposób była szlachetna i wytrzymała w pracy. Rasę tą oznacza sie symbolem X Wlkp.

Konie te są znakomitymi wierzchowcami oraz końmi zaprzęgowymi. Są popularne w całej Polsce. Są inteligentne, mają łagodny charakter, są również posłuszne. Mają umaszczenie kasztanowate oraz gniade, rzadziej siwe oraz kare. Osiagaja wysokość w kłębie: 150-180 cm. Klacze ważą ok, 540 kg a ogiery ok 570 kg. Konie wielkopolskie maja duze oczy, długą szyję, silne, mocno umięśnione kończyny. Ich ogon oraz grzywa nie powinny być podcinane. Odróżniają się od koni małopolskich tym, że są wyższe i cięższe.

Rasa konia wielkopolskiego występuje w dwóch odmianach: poznańskiej i mazurskiej

rasy koni;koń śląski

Koń śląski

Jest to rasa która powstała na bazie konia hodowanego na terenach Dolnego i Górnego Śląska. Początki rasy sięgają XV wieku. Oldenburg uważany jest za krainę pochodzenia tej rasy. Po wojnie hodowla opierała się hodowli w sektorze państwowym wspomaganym jedynie przez drobną hodowlę prywatną. W latach 80 XX wieku sytuacja się zmieniła i większość hodowli jest w sektorze prywatnym.

Ślązaki są cenionymi wierzchowcami, jak również doskonałymi końmi zaprzęgowymi. Charakteryzują sie siłą, są ambitne i wytrzymałe. Ślązaki starego typu są to konie które mają harmonijną sylwetkę oraz dużą ciężką głowę. Maja długą mocną szyję. Klacze osiągają w kłębie wysokość do 158 cm a ogiery 164 cm. Najczęstsze umaszczenie to gniade.

Ślązaki nowego typu mają smuklejszą sylwetkę. klacze osiągają 162 cm w kłębie, natomiast ogiery – 164 cm. Są one bardziej funkcjonalne. Konie śląskie to nie tylko konie rekreacyjne, ale również nadają sie do zawodów sportowych np. do ujeżdżania, skoków, zaprzęgów. Mają łagodny i zrównoważony temperament.

rasy koni; koń czystej krwi angielskiej

Koń pełnej krwi angielskiej

Koń pełnej krwi angielskiej, potocznie zwany folblutem lub anglikiem, należy do koni gorącokrwistych. Rasa oznaczana jest symbolem xx. Pochodzi z Wielkiej Brytanii. Rasę toą wyhodowano sztucznie do celów sportowych. Za twórców koni pełnej krwi angielskiej uważane są trzy ogiery: Darley Arabian (koń czystej krwi arabskiej z Arabii), Godolphin Barb (koń czystej krwi arabskiej z Tunezji) i Byerley Turk (nieznanego pochodzenia).

Osiągają wysokość od 150 do 190 cm. Jeśli chodzi o umaszczenia to występują we wszystkich podstawowych rodzajach. Anglik jest koniem eleganckim, z długimi kończynami, smukłą szyją, mocnym grzbietem, ukośnymi łopatkami oraz nisko osadzonym ogonem. Ma najwyższą wartość hodowlaną. Wykorzystywane są w wyścigach z przeszkodami jak również w skokach przez przeszkody. Konie te znakomicie sprawdzają się również w gonitwach. Są to konie inteligentne, wytrzymałe i bardzo wrażliwe. Angliki wymagają właściwej troski i dobrej opieki. Nadają się dla doświadczonych jeźdźców.

rasy koni; koń małopolski

Koń małopolski

Koń półkrwi angloarabskiej który był hodowany w południowej i południowo-wschodniej Polsce. Rasa ta oznaczana jest symbolem m. XO.

Konie w linii żeńskiej wywodzą się od koników polskich. Początki rasy wywodzą się z dzisiejszej Lubelszczyzny. Szczególny wkład ma tutaj stadnina w Janowie Podlaskim. Możemy wyróżnić cztery odmiany konia małopolskiego: kielecka, lubelska, sądecka oraz dąbrowsko-tarnowska.

Charakteryzuje je lekkość chodu, posłuszeństwo i temperament. Koń małopolski osiąga w kłębie 150 – 155 cm. Ma małą głowę, oraz duże oczy, długą szyję, zad lekko ścięty. Ogon i grzywa długie, nie powinny być podcinane. Najczęściej spotyka się umaszczenie gniade. Konie te mają łagodny charakter, są chętne do pracy, posłuszne i inteligentne. Od wojskowych przodków odziedziczyły odwagę. Są łatwe w hodowli, nie wymagają jakiegoś specjalnego żywienia, cieszą się dobrym zdrowiem. Konie małopolskie są świetnymi końmi wierzchowymi. Nadają się również do jazdy rekreacyjnej. Mogą być one być także używane jako konie pociągowe do bryczek i dorożek.

rasy koni; koń licpiański

Koń lipicański

Nazwa rasy wywodzi się od stadniny, w której została wyhodowana ( Lipica w Słowenii). Stadnina ta została założona w 1580 r. Powstała ze skrzyżowania koni hiszpańskich i neapolitańskich z rodzimymi końmi Karster. Konie te hoduje się również w austriackiej stadninie w Piber. W 1735 roku w Wiedniu została założona Hiszpańska Szkoła Jazdy. Do dziś rasa ta jest tam szkolona według ostrych zasad klasycznej szkoły jazdy.

To masywny niezbyt duży koń o silnie umięśnionej szyi. Umaszczenie najczęściej siwe rzadziej kare i gniade. Lipicany rodzą się z umaszczeniem skarogniadym lub karym, a dopiero później 6 a 10 rokiem życia ich maść staje się siwa. Niewielka część koni nie wybarwia się i pozostaje kara. Grzywa zaś jest pofalowana. Rasa ta nadaje się do zaprzęgu jak i do jazdy wierzchem. Osiągają w kłębie 148–160 cm. Są posłuszne i inteligentne. Uczą się jednak nieco dłużej niż inne rasy. Są długowieczne i często dożywają 30 lat. Przywiązują się do opiekuna. Są mu wierne i lojalne.

rasy koni;koń kladrubski

Koń kladrubski

Koń ten to najstarsza czeska rasa wyhodowana w stadninie w miejscowości Kladrub, położonej na wschód od Pragi. Stadnina ta została założona w 1572 roku przez cesarza Maksymiliana II. Jej zadaniem było zaopatrywanie dworu wiedeńskiego we wspaniałe konie zaprzęgowe. Na początku hodowano kladruby różnej maści, później ograniczono hodowlę do dwóch maści karej i siwej.

Kladrub należy do największych i najcięższych koni gorącokrwistych. Osiąga w kłębie od 165 do 180 cm. Ma duże wyraźne oczy, głowę ciężką, o garbonosym profilu, szyję nosi wysoko. Zad ma muskularny, grzbiet długi, kończyny silne i kształtne kopyta. Najładniej prezentują się kladruby siwe. Kladruby o karej maści są rzadkie, bo wyginęły w większości w czasie drugiej wojny światowej.

Rasa ta późno dojrzewa, ma dobry charakter i ognisty temperament. Konie chętnie współpracują z człowiekiem, szybko się uczą. Są wytrzymałe. Cechą charakterystyczną konia kladrubskiego jest wysoki, paradny stęp, dlatego konie te były często wykorzystywane w paradach i cesarskich zaprzęgach. Koń ten znakomicie nadaje się do jazdy wierzchem.

rasy koni;koń huculski

Koń huculski

Jest to rasa konia górskiego. Koń ten pochodzi z huculszczyzny, historycznej krainy położonej we wschodniej części Karpat. Mieszkali tam górale huculscy, którzy zajmowali sie hodowlą i pasterstwem.

Dzięki surowemu klimatowi, konie te są bardzo odporne. Hucuły są silne i wytrzymałe. Najczęściej są maści gniadej lub myszatej. Często mają pręgę grzbietową i pręgowanie na kończynach. Konie te osiągają od 132 cm do 145 cm w kłębie. Maja silne i krótkie kończyny, krótki i zwarty tułów i bardzo mocny grzbiet. Są to konie niezwykle silne. W czasach wojny nosiły ważące do 120 kg ekwipunki. Mają łagodne usposobienie i szybko się uczą. Są bardzo wszechstronne. Sprawdzają się w zaprzęgu jak i w siodle. Wykorzystywane są również w hipoterapi. Są dobrymi końmi do nauki jazdy dla dzieci, ale również osiągają dobre wyniki w skokach.

rasy koni;koń hanowerski

Koń hanowerski

W 1714r. Hanower stał się częścią Imperium Brytyjskiego, na skutek ślubu księcia regenta z królową angielską. Dzięki temu w hodowli koni dosyć wcześnie krzyżowano te konie z końmi pełnej krwi angielskiej. Ogiery hanowerskie zostały wprowadzone do innych hodowli jako element szlachetny.

Dziś koń hanowerski jest jedną z najwyżej cenionych ras koni, które startują w międzynarodowych konkursach skoków i ujeżdżeniowych. Słyną ze spokojnego temperamentu, dobrej skoczności i elastyczności. Koń hanowerski ma atletyczną budowę. Osiąga w kłębie około 168 cm. Ma wysoko osadzoną szyję i muskularną pierś. Kopyta duże i mocne, a kończyny solidne. Najczęstsze umaszczenie to kasztanowate i gniade, ale wszystkie jednolite umaszczenia są akceptowane. Jest to rasa chętna do ćwiczeń, pojętna, o doskonałym charakterze.

rasy koni; koń fryzyjski

Koń fryzyjski

Koń fryzyjski to rasa, która wywodzi się z Holandii. Jest to jedna z najstarszych ras europejskich. Początek rasy Fryza sięga czasów Rzymskich. Początkowy typ był masywniejszy i niższy i podobno brzydki. Był jednak jednym z najlepszych koni bojowych w Europie. Koń ten zwany jest też „czarną perłą” Jest to koń gorącokrwisty, użytkowany zarówno wierzchowo jak i zaprzęgowo. Fryzy używane były kiedyś jako konie ogólnoużytkowe. Jest to koń, który ma spokojny temperament. Osiąga w kłębie od 150 cm. Charakteryzuje go mocna grzywa, łopatka, oraz gęsty ogon lekko kręcony. Ma wydłużona głowę, krótkie uszy i duże oczy. Kopyta ma ładnie uformowane, twarde z ciemno ubarwionego rogu. W hodowlach dopuszczalna jest maść wyłącznie kara w dwóch odmianach, krucza i płowiejąca. Koń fryzyjski nadaje sie idealnie do powożenia, ponieważ ma mocno umięśniony zad, oraz wysoką akcję nóg przednich. Fryzy są końmi mądrymi i niezwykle pojętnymi. Są wytrzymałe i przyjazne dlatego świetnie nadają się do rajdów oraz ujeżdżania. Fryz nie jest rasą wymagającą. Obecnie Fryzy cieszą sie coraz większym zainteresowaniem. Wykorzystywane są zarówno w sporcie jak i w rekreacji. Konie fryzyjskie coraz częściej spotykane są na zawodach ujeżdżeniowych. Są doskonałe dla osób, które dopiero rozpoczynają swoja przygodę z końmi ze względu na łagodny charakter.

rasy koni;koń fiordzki

Koń fiordzki

Koń ten zwany jest też fiordingie. Jest uważany za potomka tarpana. Pochodzi ze Skandynawii. Ich hodowla zajmowali się juz Wikingowie. Oni sprowadzili te rasę do Wielkiej Brytanii i Islandii. Tam do dziś jest bardzo popularna. Obecnie hoduje się je głównie w Norwegii.

Fiording jest to kuc, który mierzy w kłębie 132-145 cm, waży 400-550 kg. Ma szeroką głowę, oraz małe oczy i uszy. Jest elegancji i proporcjonalnie zbudowany. Ma zaokrąglony tułów z widoczną muskulaturą. Kończyny ma krótkie, ale mocne, kopyta-twarde ze zdrowym rogiem. Koń fiordzki pełny rozwój osiąga w wieku sześciu lat. Jest to doskonały koń rekreacyjny. Jest cierpliwy i łagodny. Nadaje sie do pracy z dziećmi. Ma gęstą sierść, jest wytrzymały na zmienne warunki atmosferyczne. Nadaje się również do prac w gospodarstwie. Może służyć jako koń pociągowy w rolnictwie. Często używa się go w hipoterapii.